Święto Trzech Króli oznacza dzień objawienia się Jezusa Chrystusa światu i w liturgii określany jest jako epifania. Wieczór Trzech Króli zamykał okres "świętych wieczorów", podczas których rodziny gromadziły się przy ognisku aby wspólnie kolędować. Rozpoczynał również okres karnawału, czyli tzw. zapusty. Pojęcie to wywodzi się słowotwórczo z określenia obejmującego okres od Bożego Narodzenia do Trzech Króli. W życiu kościelnym określany był mianem "dwunastu pustych dni". Były one niezwykle ważne w ludowym kalendarzu; pogoda panująca każdego dnia wróżyła warunki atmosferyczne na dwanaście miesięcy.
W Ewangelii św.Mateusza nie ma mowy o liczbie Mędrców podażających ku Dzieciątku. Wspomina jedynie o trzech darach składanych Jezusowi. Prawdopodobnie w ten sposób ukształtowała się tradycja Trzech Mędrców.
Królowie;Kacper z Arabii, Melchior(Melkon) z Persji i Baltazar z Indii podążali za gwiazdą (prawd. kometa Halleya).
Złożyli nowo narodzonemu Dzieciątku podarunki będące wyrazem hołdu-mirrę, kadzidło i złoto.
